خاطراتِـ پرتو

سلام.

خیلی وقت ها خواستم وبلاگ نویسی رو ول کنم و به خیلی جاهای دیگه که دارم بپردازم و اونجاها مطلب بذارم، اما به دلایلی این کارو نکردم.

یکی اینکه فضای وب به نظرم از هرجای دیگه ای گرم و صمیمی تره و من فضای وبلاگ رو از اینستاگرام و... بیشتر دوست دارم(البته سبک هاشون متفاوته ولی این نظر کلی منه)

یه دلیل دیگه هم دوستان عزیز و ارزشمندیه که اینجا دارم، جنس دوستی های وبلاگ با همه جا فرق داره، و من دوستانی که اینجا دارم رو دوست دارم، هرکسی که توی وبش هر از چندی نظر بذارم یعنی برام ارزشمنده که مطلبش رو خوندم، چون معمولا مطالب رو نمیخونم🤦🏻‍♀️😢

اول مطلب بالا رو گفتم که اگر کسی رو نام نبردم فکر نکنه که برام ارزشمند نیست😁

مثلا اقلیما ، (پاییز رو که دیگه نیازی نیست بنویسم😂)، دیوانه🌿  ،  مهناز ❤❤

ممنونم که هستین و بهم انگیزه میدین🌿💐

ذهن و دلتون با انگیزه...

یاعلی مدد...

یکی از چیزایی که با تک تک سلولای بدنم ازش متنفرم دیدن بی مسئولیتی یه مادره...که بچه ی ۲ ساله، یا دوسال و نیمه خودشو میذاره پیش اطرافیانش و میره پی کار خودش، هرچند یه بچه کوچک داره و برای اینکه اونو نگه داره اینو میسپره اما به نظرم خیلی بی مسئولیتیه، یه سری صوت های وظایف مادر هست از دکتر علیرضاهزار، میگفت یه مادر یه سری وظایف داره که وظایف مادری شه، یکی از مطالبی که میگفت این بود که بچه محبت و مراقبت مادر رو می خواد، شاید بقیه لطف کنن و بچه رو نگه دارن اما این دراصل وظیفه مادره و وقتی هی بچه رو میسپره به این و اون توی تربیتش خیلی تاثیرگذاره...

بالاخره هرچقدر هم اطرافیان بچه رو دوست داشته باشن محبت مادر فرق داره، دلسوزی مادر فرق داره...

و یکی از چیزایی که اعصابمو درحد این(😡) خرد میکنه اینه که وقتی به اون مادر بی مسئولیت حتی یه تعارف خشک و خالی هم نمیزنی که بده بچت پیشم باشه میگه میشه اینجا باشه؟ ببخشیدا...

خب معلومه منی که میدونی باهات رودروایسی دارم و درحقیقت اصلا آدم سرزبون داری نیستم نمیگم نه تو مامانشی و من حوصله نگهداری بچتو ندارم...

تو باید یکم مراعات کنی!

بی مسئولیت نباشیم!

یاعلی مدد

من یه بیچاره ام که دیشب همین که وارد خونه شدیم یه سوسک گندهههه تو آشپزخونه دیدم و رفت زیر کابینت سینک ظرفشویی و تا الان پیداش نشده...

دارم با کفش تو خونه راه میرم...😑

#بیچاره🥺

#سوسک_دشمن_ابدی_من😂

خونه هاتون بی سوسک.

یاعلی مدد...