پنجشنبه ۲۹ شهریور ۹۷
سلام...
امشبی را شَه دین در حرمش مهمان است...
مکن ای صبح طلوع...مکن ای صبح طلوع...
عصر فردا بدنش زیر سم اسبان است...
مکن ای صبح طلوع...مکن ای صبح طلوع...
یه بغضی تو گلومه که انگار فقط با یک مراسم که کلی توش گریه کنم واسه امام حسین (ع) خوب میشه...
خدا رو شکر که هنوز هم عزای ابا عبدالله (ع) پابر جاست...
ان شاءالله مرگ هممون شهادت...
یاحسین...